Categorie: key west

Florida {Day 13: Key West – Home}


Zoals ik in mijn vorige post al schreef, was onze laatste dag eentje waarbij we helemaal van Key West naar Miami moesten terugrijden. Onderweg waren we van plan om de Everglades te bezoeken. Een echte NOT-TO-MISS ‘attractie’ in Florida. Onderweg stopten we even voor wat eten en om te tanken. Jan wou terug vertrekken toen de GPS ineens heel erg raar deed en ons om een PIN code vroeg. Dit hadden we van heel de reis nog niet moeten doen dus lichtjes in paniek zocht ik in het papier dat we meekregen van AVIS. GELUKKIG! Er stond een PINcode in. Snel invoeren en rijden maar. Niet dus. De PINcode was fout volgens de GPS. Zal vast wel aan mijn dikke vingers gelegen hebben (ahja het was warm hé). Nog eens. FOUT.

Oké, lichtjes zwetend bedachten we ons dat we veel geld hadden betaald voor road assistance. Bellen die handel. Na 1 gsm helemaal blut gebeld te hebben, hadden we enkel die van mij nog over, met net evenveel geld als die van Jan dus het leek al onmogelijk maar we probeerden toch. De man aan de lijn kon nog net zeggen dat hij ons niet zou terugbellen omdat we ‘europese’ klanten waren en toen stierf de lijn en stonden we ergens in the middle of nowhere, zonder hotel, gsm of gps.

We hadden 1 kaart bij, waar 100km gelijk was aan 5cm fzo. De enige oplossing leek ons om (nu we toch op weg waren naar Miami) naar de luchthaven te rijden. Dit was weliswaar nog een 200km verder maar we konden niet anders. Via de mini-kaart en de wegwijzers (die echt wel goed zijn in Amerika, thank god for that!) kwamen we aan in de luchthaven. Dik van ons klote gemaakt, 20 euro terug gekregen en een werkende GPS later, zaten we dus in Miami. Zonder de everglades te zien. Nog eens 300 km terugrijden voor dat park zagen we echt niet meer zitten (en dan nog eens een GPS hebben die het opgeeft, nee danku) 😉 We hadden die nacht toch een hotel in Miami zelf want de volgende ochtend zouden we heel erg vroeg opstaan om terug te keren naar België. Op naar het hotel dan maar. Genieten van een lange douche en nog wat shopping in de plaatselijke mall.

Vroeg het bed in en de volgende ochtend heel vroeg vertrekken naar de luchthaven. 2 dagen zijn we onderweg geweest naar huis. Eindelijk terug in België voelden we ons al snel terug thuis met onvriendelijk NMBS personeel en de LIJN die aan het staken was. Welkom terug.

Florida was fantastisch.
Ik hoop dat jullie ook genoten hebben van het verslag.


Eind februari vertrokken Jan en ik op twee-weken durende reis naar Florida. Een foto-verslag volgde op de blog. Meer hierover kan je hier vinden: dag 1 | dag 2 | dag 3 | dag 4 | dag 5 | dag 6-8 | dag 8-9 | dag 10-12

Veel liefs,
Melissa

PS. Diegene die het verslag op de voet hebben gevolgd, weten dat ik een weddenschap aanging met Mathias Vissers. Die mag mij nu pralinen of bloemen schenken want op mijn kalender staat 30 april en dat wil zeggen dat ik gewonnen heb. 😉

Florida {Day 10-12: Sarassota – Key West }


De avond dat we aankwamen in Sarassota zijn we langs de hoofdstraat gewandeld en hebben we lekker mexicaans gegeten, de volgende dag gingen we naar het strand. We kregen de tip van een familie die we ontmoet hadden in het waterpretpark in Orlando. Volgens hun waren er in Sarassote supermooie stranden met wit zand als babypoeder. Gelijk hadden ze. Enkel waren we zo slim geweest om geen strandhanddoeken mee te nemen (ahnee, we kwamen naar Florida om veel te zien, toch niet om op ons lui gat te liggen zeker?) en we hadden ons met olie ingesmeerd tegen de zon.

Beide waren dus heel erg fout. We lagen op die mooie babypoeder-zandstranden maar zagen er al snel uit als zandmannetjes. Alle amerikanen waren zo slim om ligstoeltjes mee te nemen (bijgevolg hadden ze geen last van het zand dat echt OVERAL inkroop en aan bleef plakken). Eventjes in zee gaan hielp voor enkele minuten. Het was dus behoorlijk vervelend en we besloten maar om even af te koelen en iets lekkers te gaan eten. Na die ‘afkoeling’ waren we vastbesloten om nog even terug te keren maar deze keer geen olie meer… dat ging verbazingwekkend goed… tot we terugwaren op het hotel en het tot ons doordrong dat we eruit zagen alsof we op een bbq hadden gelegen. Geen after-sun te bespeuren in onze reistas, en ik met de bibber en een zonnesteek onder een koude douche, reed Jan alle winkels af die nog open waren die nacht, op zoek naar after-sun voor Melissa de verrimpelde rode kreeft. Ik heb afgezien die nacht. Met koude handdoeken rond men lijf.

Maar hey – het was een prachtig strand.

Jammer genoeg hebben we van die dag geen foto’s. Het ultrafijne zand… ik was er eerlijk gezegd een beetje bang voor en mijn camera moest nog even mee. De dag na de zonneklop, was een enorm lange rit in de auto waar ik tegenop zag (met al dat pijnlijk vel). Gelukkig kon ik nog even rusten en bracht Jan ons veilig op de volgende bestemming: Key West.

Key West is een deel van de The Florida Keys, een archipel van meer dan 1700 eilandjes, waarvan slechts 45 bewoond. Het is het meest zuidelijk gelegen deel van Florida. Het is een heel erg lange aaneenschakeling van eilandjes en Key West is het laatste puntje. Het is slechts 4 mile lang en 2 mile breed. Enorm mooi daar. We wandelden zowel de hoofdstraat helemaal af (Duval Street) als ook het oudere gedeelte van Key West met houten huisjes en veranda’s. Erg mooi om rond te lopen.














(ja alweer mexicaans. Ik zei het toch?)

’s avonds deden we iets ‘typisch’ toeristisch en hebben we naar de zonsondergang gekeken in Mallory Square.

Het was een prachtig plekje om onze vakantie af te sluiten. We zouden de volgende dag al heel vroeg moeten vertrekken richting Miami, onderweg zouden we nog een stop maken in het heel erg bekende Everglades Park waar we al voorbij reden toen we van Sarassota naar Key West reden. Een park, kilometers lang, met veel krokodillen en ander groens 😉

Wat dat avontuur ons nog bracht, vertel ik jullie later.



Eind februari vertrokken Jan en ik op twee-weken durende reis naar Florida. Een foto-verslag volgde op de blog. Meer hierover kan je hier vinden: dag 1 | dag 2 | dag 3 | dag 4 | dag 5 | dag 6-8 | dag 8-9

Veel liefs,
Melissa