Zoals ik in mijn vorige post al schreef, was onze laatste dag eentje waarbij we helemaal van Key West naar Miami moesten terugrijden. Onderweg waren we van plan om de Everglades te bezoeken. Een echte NOT-TO-MISS ‘attractie’ in Florida. Onderweg stopten we even voor wat eten en om te tanken. Jan wou terug vertrekken toen de GPS ineens heel erg raar deed en ons om een PIN code vroeg. Dit hadden we van heel de reis nog niet moeten doen dus lichtjes in paniek zocht ik in het papier dat we meekregen van AVIS. GELUKKIG! Er stond een PINcode in. Snel invoeren en rijden maar. Niet dus. De PINcode was fout volgens de GPS. Zal vast wel aan mijn dikke vingers gelegen hebben (ahja het was warm hé). Nog eens. FOUT.

Oké, lichtjes zwetend bedachten we ons dat we veel geld hadden betaald voor road assistance. Bellen die handel. Na 1 gsm helemaal blut gebeld te hebben, hadden we enkel die van mij nog over, met net evenveel geld als die van Jan dus het leek al onmogelijk maar we probeerden toch. De man aan de lijn kon nog net zeggen dat hij ons niet zou terugbellen omdat we ‘europese’ klanten waren en toen stierf de lijn en stonden we ergens in the middle of nowhere, zonder hotel, gsm of gps.

We hadden 1 kaart bij, waar 100km gelijk was aan 5cm fzo. De enige oplossing leek ons om (nu we toch op weg waren naar Miami) naar de luchthaven te rijden. Dit was weliswaar nog een 200km verder maar we konden niet anders. Via de mini-kaart en de wegwijzers (die echt wel goed zijn in Amerika, thank god for that!) kwamen we aan in de luchthaven. Dik van ons klote gemaakt, 20 euro terug gekregen en een werkende GPS later, zaten we dus in Miami. Zonder de everglades te zien. Nog eens 300 km terugrijden voor dat park zagen we echt niet meer zitten (en dan nog eens een GPS hebben die het opgeeft, nee danku) 😉 We hadden die nacht toch een hotel in Miami zelf want de volgende ochtend zouden we heel erg vroeg opstaan om terug te keren naar België. Op naar het hotel dan maar. Genieten van een lange douche en nog wat shopping in de plaatselijke mall.

Vroeg het bed in en de volgende ochtend heel vroeg vertrekken naar de luchthaven. 2 dagen zijn we onderweg geweest naar huis. Eindelijk terug in België voelden we ons al snel terug thuis met onvriendelijk NMBS personeel en de LIJN die aan het staken was. Welkom terug.

Florida was fantastisch.
Ik hoop dat jullie ook genoten hebben van het verslag.

Eind februari vertrokken Jan en ik op twee-weken durende reis naar Florida. Een foto-verslag volgde op de blog. Meer hierover kan je hier vinden: dag 1 | dag 2 | dag 3 | dag 4 | dag 5 | dag 6-8 | dag 8-9 | dag 10-12

Veel liefs,
Melissa

PS. Diegene die het verslag op de voet hebben gevolgd, weten dat ik een weddenschap aanging met Mathias Vissers. Die mag mij nu pralinen of bloemen schenken want op mijn kalender staat 30 april en dat wil zeggen dat ik gewonnen heb. 😉