st.augustine Archieven - Blog Melissa Milis

Dag vijf van onze trip naar Florida! We reden die dag van St. Augustine naar Orlando. Een reis van ongeveer 260 km, gelukkig hadden we na 170km een tussenstop in Daytona Beach. Ik weet het, die afstanden, ze lijken GIGANTISCH! Maar ginder leek dat allemaal wel mee te vallen (je weet wel, Amerika hé, bigger and better ;-)). Alhoewel dit één van de kortste tochten was van onze reis 😉

We vertrokken die dag goed op tijd zodat we niet dezelfde fout maakten als onze eerste rit (waar we pas tegen 16u op de eerste stop aankwamen en doodop aankwamen in ons hotel ’s nachts). ’s morgens genoten we nog van een ontbijt met bejaarde amerikanen die ons alles over sex leerden en die niet begrepen (alweer) wat wij Europeanen in St. Augustine deden! Rond de middag waren we in Daytona Beach. Toegegeven, de rit was niet altijd even vriendelijk en kalm dan ik had gewild. Het was eerder een ‘ja weet ik veel waar we moeten zijn, ik ben hier zeker al 100 keer geweest, weet je wel… we zijn in Amerika hé’ of ‘hé, moeten we niet over het strand rijden want we zijn in daytona beach, alhoewel, zeker dat we al in daytona beach zijn en niet gewoon illegaal op het strand gaan toeren?’ Uhu. Daytona Beach dus. De plek waar je met de auto’s over het strand mag rijden (naar het schijnt de enigste plaats in Amerika waar dit mag). De feestplek bij uitstek tijdens spring break. Na heel wat zoeken hadden we een parkeerplaats (veilig weg van het zand, we moesten maar eens in het zand verdwijnen of niet meer eraf kunnen ofzo ;-)) en genoten we van de zon en de moooooooiste lucht die ik in men leven gezien heb. ZO blauw. Echt, dat heb je nu nooit hier in grijs België. Instant Happiness noemen ze dat ook wel eens.

We genoten van een kleine strandwandeling en gingen dan naar een Sloppy Joe’s om ons vol te proppen met lekkers (en een koud biertje erbij uiteraard ;-)). Toen was het tijd om onze tocht verder te zetten en reden we nog een kleine 100km verder, op naar ons hotel in Orlando, waar we drie dagen zouden blijven (eindelijk! 3 dagen!) We wisten toen enkel nog niet zo goed of we daar nu blij of bang moesten van worden… onze reviews die we op voorhand hadden gelezen over het hotel waren nu niet bepaald veelbelovend (lees: moordpartijen enzo).

Meer daarover snel 🙂
(maar ik leef nog, zoals ge ziet,dus het hotel viel nog mee zeker?)

Eind maart vertrokken Jan en ik op twee-weken durende reis naar Florida. Een foto-verslag volgde op de blog. Meer hierover kan je hier vinden: dag 1 | dag 2 | dag 3. | dag 4

Veel liefs,
Melissa

Oh, die dag 3, het moest er toch van komen hé? Al meer dan een maand thuis en nog maar twee dagen van onze 14dagen durende reis online. Schande. Alhoewel het hier meer dan druk is, wou ik vandaag absoluut een plaatsje maken om dag drie van onze Florida reis online te krijgen. Het deed deugd om door de foto’s te bladeren. Het lijkt alweer eeuwen geleden dat we in het zonnige Amerika waren maar ik voel me meteen terug ontspannen als ik naar de foto’s kijk.

Vandaag krijgen jullie de foto’s te zien van onze derde dag in Florida. Het was er eentje met veel airco, eten in de auto en wegdromen uit de autoraam (althans voor mij, Jan moest zien dat hij op de weg bleef en niet af de weg werd gereden door immense auto’s met pinnen op hun banden!).

We vertrokken in Miami en deden een rit van meer dan 700 km die dag. Een goeie verklaring dus voor de vele foto’s van “onderweg”. We vertrokken ’s morgens in Miami met een lekker pakket aan eten en deden een kleine stop onderweg om een plasje te maken en wat lekkers fris te drinken (al was dat een beproeving zonder 1 dollar briefjes in onze portemonnee). Na heel lang rijden, kwamen we aan in het Kennedy Space Center. Het was ondertussen al rond half vier en eigenlijk was het nog maar een 2 a 3 uur open daar, jammer dus van ons inkomticket (dat best duur was). Het was ‘gokken’ om nog iets leuks te kunnen doen op die twee uur. We kozen om de busrit te doen langs de lanceringsplatformen. We kregen meer info over de werking van het Nasa en konden de maan aanraken! Olé 😉 Het was wel lang aanschuiven op die bussen! We deden ook een lancering-simulator (die ons helemaal geruststelde, wat beter niet zo was geweest want daardoor stapten we enkele dagen later vol zelfvertrouwen in een gelijkende simulator in het Epcot (Disney), dat zouden we ons nog beklagen… meer later). De IMAX hebben we uiteindelijk gelaten voor wat het was (Jan wou nog wel maar ik wou verder rijden want het was nog een behoorlijke rit verder naar St. Augustine).

En dus gingen we alweer die warme auto in en 2 uur later kwamen we aan in ons hotel. Het was al donker en we wisten niet goed waarheen, we besloten nog snel met de auto een fastfood restaurant langs de weg te bezoeken en kropen toen ons bed in. Dat restaurant met supergrote pizza en girls met sketchers (je weet wel van die ‘strakke’ schoenen’) bracht me toch op zeer bizarre dromen die nacht! (nee, details krijgen jullie niet). Wat een vermoeiende dag!