Herinneren jullie je nog het geboortekaartje van Fedde? Na het ontwerpen van dat kaartje vroeg la mama mij ook om een shoot te doen van hun zoon. Graag! Het was een leuke voormiddag, met veel oe’s en oooh’s. We staken hem in de meest schattige outfits (en jawel, Anneleen had een kast vol!). Het mutsje van de eerste foto’s bracht ik zelf mee, een leuk attribuut dat binnenkort in veel varianten ook te koop zal zijn in de webshop! 🙂
De pinda’s (m&m’s) zijn een verwijzing naar haar ‘koosnaampje’ voor Fedde. Anneleen heeft sinds het begin van haar zwangerschap een blog bijgehouden waar ze schreef of haar zwangerschap en kindje (pinda genaamd om het geslacht nog niet vrij te geven).
Toen de shoot voorbij was kreeg ik nog een hele zak mee naar huis (en die hebben gesmaakt hoor Anneleen, heb ze met veel plezier opgegeten ;-))
Na enkele shots van Fedde in zijn kamer, deden we nog wat familieportretjes met de mama & papa van Fedde maar ook met de grootouders en tante (die kwamen toevallig langs maar waren zo fier als een gieter dat ze ook even met ‘de mooiste blauwe ogen van de kempen’ op de foto konden). Wat is hij toch foto-geniek.
Om de shoot af te sluiten nam ik op vraag van Anneleen nog een foto van hun groene krijtmuur in de keuken. Een zinnetje dat me heel erg raakte. De mama van Joel is een tijdje geleden (in dezelfde periode als mijn eigen mama) overleden aan dezelfde rotziekte kanker. Toen ze palliatief was schreef ze dit als boodschap aan hun twee. Nu Joël en Anneleen denken aan verhuizen hebben ze het moeilijk om hun muur achter te laten en ze vroegen mij om dit beeld te vereeuwigen zodat ze het kunnen meenemen naar hun nieuwe woonst. Heel erg mooi en het raakte me. Ik weet zeker dat – moest er een hemel zijn – die twee mama’s van ons trots zouden zijn (en ze zouden kip met appelmoes eten daar om dat te vieren)! Joël en Anneleen, proficiat. Jullie doen mij geloven in de kracht en schoonheid van relatief jonge ouders. Ik wens jullie alle geluk samen, maar ik weet dat jullie dit nu al gevonden hebben in elkaar!
Geniet van de reeks.
Tis een schoontje.
Melissa
Die baby's zijn toch echt keer op keer schitterend hé!
Ik was op FB al fan van de muts (en natuurlijk ook van de foto, aja) en wou je mailen om te vragen waar je die gevonden/gekocht had, maar nu weet ik het dus! 🙂
Moest je ze nu stiekem al verkopen: graag, en anders ben ik je eerste klant bij de opening van de webshop!
Oké, als ik ooit een baby heb dan bestel ik bij jou ook kaartjes en wil ik dat jij foto's neemt 😀 zoooo lief zeg! En die muts is echt leuk!
En die muur, wauw, vindt dat zo erg… Ben er zéker van dat je mama trots is op jou 🙂 xx
Verdorie Melissa…ik zit hier te snotteren. En goed, ik ben een bleit, 'k kan dat na al mijn blogs niet meer ontkennen en aangezien mijn mascara vaak genoeg onder mijn neus hangt is het zelfs uiterlijk zichtbaar. Sinds'k mama ben van mijn prachtige Fedde is't er alleen maar erger op geworden. Enkel en alleen al omdat dat kind gewoon mijn-kind-schoon-kind-gewijs hét mooiste baby'tje van de hele wereld is en hij waarschijnlijk ook ongelooflijk hoogbegaafd is, al bijna kan stappen alvorens hij 'vierkantswortel' kan zeggen en…omdat hij ons gewoon gelukkig maakt! Maar niet je mooie foto's maar jouw woorden hier hebben me geraakt. Enkel al't feit dat jij godverdomme net hetzelfde hebt moeten doormaken als wij…verdorie. 'k Wist het niet en 'k vind het zo oneerlijk. 't Feit dat je in ons gelooft vind'k ook zo fijn, aangezien er niks heerlijkers bestaat dan't gevoel dat mensen in je geloven… Wel en wij geloven in jou. Als ontwerpster, als fotografe, als mama-ooit-to-be en als persoon. Kus, Anneleen
@ Elke: doen we 😉
@ Anneleen: lief, dankjewel. Een warme knuffel tot in Oevel 🙂
die 1e zwart/wit foto in de mand die is echt heel erg grappig!!
Prachtige foto's!
wat een toffe reeks! en wat een leuke blog! toftof!
wat een lief mannetje!