WEEK 11


liefste foetus,

ja hoor – je bent een foetus vanaf nu dus dat moest even neergeschreven staan – de zon is eindelijk in het land. Wat hebben wij (maar vooral je mama) daar naar uitgekeken. Koude, regen en wind is niets voor haar (maar dat zal je nog wel leren) en dus zijn we extra blij met de zonnestralen die zich deze week voor het eerst hebben laten zien. Samen met het verdwijnen van de regen gingen ook mijn kwaaltjes voor een groot deel de deur uit, de misselijkheid en vermoeidheid zijn een pak beter, alleen plassen moet ik ’s nachts nog vaak (dat zal er niet op beteren). Je papa is sinds deze week ook 4/5e beginnen werken waardoor hij iets meer tijd heeft & we bijvoorbeeld af en toe eens lekker een paar minuutjes van onze vrije tijd genieten door samen op het dak te zitten (we hebben nu geen tuin maar genieten en zijn erg blij met het warme dak dat uitzicht geeft op Blauberg en ons eigen huisje aan de linkerkant). We wonen voorlopig nog op een appartementje van mijn grootmoeder (jouw overgrootmoeder!) en werken heel erg hard om ons eigen huisje klaar te krijgen tegen jouw komst. Volgende week mogen we ook voor het eerst naar Antwerpen voor een echo & ontmoeting bij onze gynaecoloog, dat vinden we zo spannend. Deze week is ook de week dat we iedereen over je komst hebben verteld (of toch de dichtste vrienden en familie), we konden ook niet anders (stiekem willen we ook niet anders) want als je op de foto kijkt zal je zien dat mama al erg zwanger begint te lijken. We zijn dan ook al een paar nieuwe outfits gaan kopen gisteren. We grappen dan af en toe ook al eens dat je een tweeling bent, we zullen het maandag weten lieverd. Vergeet niet dat mama fotografe is dus lach maar mooi naar ons, zullen wij ook doen (en misschien ook een traantje erbij, wie weet). Tot heel snel. mama x

Alle foto’s werden genomen met D800 + 35mm

Eline + Kris | said I do | 081011


Het was vroeg dag die ochtend, ik vertrek richting Limburg voor de trouwdag van Eline & Kris. Ik ontmoet Eline bij haar ouders thuis. Ze ziet er ontspannen en toch ook ontzettend gelukkig uit wanneer ze de deur voor me opendoet. In alle rust zal ze daarna klaargemaakt worden voor haar grote dag, mooi kapsel & make-up en dan die prachtige jurk aantrekken! Eline had geen mooiere keuze kunnen maken, ze zag er zo schitterend uit. Enkele minuten later verraden de twinkelingen in Kris zijn ogen hetzelfde!

Kris & Eline hadden voor het gemeentehuis de nodige tijd voorzien om foto’s te gaan nemen. Ze hadden me verteld over hun lange zoektocht naar mooie locaties maar uiteindelijk besloten ze: waarom niet gewoon foto’s nemen hier in de buurt, in onze straat, op de boerderij. Beter kon hun beslissing niet zijn. We namen prachtige plaatjes, al zeg ik het zelf. Ondanks de regen van die dag slaagden we er toch in nog een heleboel mooie herinneringen vast te leggen. Daarna konden we rustig genieten van het burgerlijk huwelijk en de ceremonie. Ik hou ervan als koppels kiezen om iets te doen dat helemaal bij hun past & ik had het gevoel die dag dat ze helemaal deden wat ze wilden en in gedachten hadden, dat het hun ding was.

Na de ceremonie bleef ik ook nog even voor de receptie en het avondfeest. Na het dessert was het alweer tijd om dit mooie koppel de nacht in te laten dansen & lachen. Bedankt Eline & Kris dat ik bij jullie mocht zijn op deze toch wel heel speciale dag. Ik ben zeker dat jullie leven samen zal uitgroeien tot heel erg mooie dingen!

Liefs,
Melissa

Fedde | Babyshoot


Herinneren jullie je nog het geboortekaartje van Fedde? Na het ontwerpen van dat kaartje vroeg la mama mij ook om een shoot te doen van hun zoon. Graag! Het was een leuke voormiddag, met veel oe’s en oooh’s. We staken hem in de meest schattige outfits (en jawel, Anneleen had een kast vol!). Het mutsje van de eerste foto’s bracht ik zelf mee, een leuk attribuut dat binnenkort in veel varianten ook te koop zal zijn in de webshop! 🙂

De pinda’s (m&m’s) zijn een verwijzing naar haar ‘koosnaampje’ voor Fedde. Anneleen heeft sinds het begin van haar zwangerschap een blog bijgehouden waar ze schreef of haar zwangerschap en kindje (pinda genaamd om het geslacht nog niet vrij te geven).
Toen de shoot voorbij was kreeg ik nog een hele zak mee naar huis (en die hebben gesmaakt hoor Anneleen, heb ze met veel plezier opgegeten ;-))

Na enkele shots van Fedde in zijn kamer, deden we nog wat familieportretjes met de mama & papa van Fedde maar ook met de grootouders en tante (die kwamen toevallig langs maar waren zo fier als een gieter dat ze ook even met ‘de mooiste blauwe ogen van de kempen’ op de foto konden). Wat is hij toch foto-geniek.

Om de shoot af te sluiten nam ik op vraag van Anneleen nog een foto van hun groene krijtmuur in de keuken. Een zinnetje dat me heel erg raakte. De mama van Joel is een tijdje geleden (in dezelfde periode als mijn eigen mama) overleden aan dezelfde rotziekte kanker. Toen ze palliatief was schreef ze dit als boodschap aan hun twee. Nu Joël en Anneleen denken aan verhuizen hebben ze het moeilijk om hun muur achter te laten en ze vroegen mij om dit beeld te vereeuwigen zodat ze het kunnen meenemen naar hun nieuwe woonst. Heel erg mooi en het raakte me. Ik weet zeker dat – moest er een hemel zijn – die twee mama’s van ons trots zouden zijn (en ze zouden kip met appelmoes eten daar om dat te vieren)! Joël en Anneleen, proficiat. Jullie doen mij geloven in de kracht en schoonheid van relatief jonge ouders. Ik wens jullie alle geluk samen, maar ik weet dat jullie dit nu al gevonden hebben in elkaar!

Geniet van de reeks.
Tis een schoontje.

Melissa