Tag: baby

Ik ga op (vlieg)reis en neem mee? Een peuter!


“boek je een stoel voor Sem of gaat hij op schoot?”

“hoe krijg je al die bagage mee?”

“welke buggy hebben jullie meegenomen?”

“viel dat wat mee die jetlag?”

Veel vragen kreeg ik toen we voor 3 weken op vakantie vertrokken naar Californië. Ik beweerde dat ik er een blog over zou schrijven, dat was niet gelogen, alleen liet hij wat op zich wachten. Nu de zomervakantie in zicht komt, is het misschien wel handig om deze blog eindelijk te publiceren. Alles wat je wou weten over reizen met een peuter, en dan in het bijzonder, naar verre locaties.

VAKANTIE BOEKEN & VOORBEREIDEN

De meningen verschillen over welke vluchten ideaal zijn met kids. De ene is fan van red-eye vluchten, de andere van een vlucht overdag. Wij hebben beide gedaan dus ik kan over beide wel wat advies geven. Het voordeel van de nachtvlucht was dat Sem bijna de gehele vlucht geslapen heeft maar het absolute grote nadeel was dat hij als een stuiter bal en klaarwakker aankwam op bestemming. Wij waren al bijna 2 dagen wakker en dus doodmoe. Geen ideale combi. Tijdens de dagvlucht moesten we Sem best wel wat entertainen maar dat had wel als gevolg dat hij moe was bij de aankomst in Californië. De jetlag verwerken ging daar traag MAAR wij waren toen wel beter uitgerust. Dus een echte voorkeur hebben we niet, al denk ik dat een dagvlucht op zich toch meer mijn voorkeur heeft bij echt héél jonge kinderen (die wel al een ritme hebben). Als je baby/peuter dan de hele vlucht huilt is dat toch minder erg dan bij een nachtvlucht waar iedereen stil is en je dood bliksemt.

Een stoel op de vlucht of niet? Baby’s onder de 24 maanden mogen meestal mee op schoot. Sem was toen net geen 2 jaar maar we zagen het absoluut niet zitten om hem 12u lang op schoot te hebben dus boekten we een stoel voor hem. Best wel een financiële meerkost MAAR we zijn zo blij dat we het gedaan hebben.

Je kan hopen dat een vlucht niet volgeboekt is (en er dus een plaats vrij is) maar je hebt geen garantie. Die onzekerheid voor onze eerste reis met een peuter kon ik niet aan 😉 Er zijn ook andere mogelijkheden. Een autostoel meenemen bijvoorbeeld. Alleen vonden wij dat veel te zwaar om mee te sleuren dus wij huurden eentje (op voorhand!!) bij de automaatschappij. Een andere optie is een gratis bassinet in het vliegtuig maar dit is op basis van wat voor handen is. Als jij net pech hebt en er zijn te weinig bassinetjes in het vliegtuig en teveel kinderen, kan het alsnog zijn dat je hem/haar op schoot hebt. Met een bassinet hebben ze ook veel plaats om op de grond te spelen want je zit dan vooraan de rijen. Het grootste nadeel daaraan is dat de stoelen daar vaak geen armleuningen hebben die naar boven kunnen. Je kind kan dus ofwel in de bassinet slapen ofwel niet (want de armleuning kan niet omhoog). Bovendien zijn dit héél drukke plaatsen want iedereen staat daar altijd te wachten voor het toilet en het is ook een plaats waar bij nachtvluchten toch altijd fel licht blijft branden. Dit deed onze voorkeur naar een gewone stoel in het midden van de rij gaan, een ideale beslissing want met de armleuningen omhoog, kon Sem lekker op onze schoot slapen met zijn beentjes op zijn eigen stoel. Zo kon één van ons beide eventueel ook nog even proberen slapen. Bovendien was Sem nooit in de verleiding om op de grond te spelen (en dus weg te kruipen/lopen want die optie was er gewoonweg niet). Als ik met een baby zou vliegen, zou een bassinet absoluut mijn voorkeur hebben maar vanaf dat je baby ouder is dan 1,5jaar opteer ik absoluut voor een gewone stoel. Op voorhand je stoelen kiezen indien mogelijk is dus ook een aanrader. Wij betaalden hier een paar euro extra voor maar ik zou het zo terug doen.

BAGAGE

Neem zo weinig mogelijk bagage mee & koop zoveel mogelijk op de locatie zelf. Wij namen zelf twee grote valiezen mee & 2 handbagages. Dit was voldoende voor drie weken want wij hadden op twee momenten in onze reis een airbnb of hotel voorzien met wasgelegenheid. Let wel dat de kosten voor wassen in een hotel vaak erg hoog zijn, bij een airbnb is dat vaak niet het geval dus dat is makkelijker/goedkoper. Een rare tip misschien maar wij hadden best wel wat kleding (zoals sokken) mee die we eigenlijk al hadden willen weggooien maar die nog één keer daar hebben gedragen om ze dan voorgoed in de vuilbak te gooien. Meer plaats voor souveniers! 😉

Als je peuter al wat ouder is kan hij ook zelf een bagage meenemen (denk hierbij aan een Trunki of Bedbox). Sem was nog te klein om dit te voorzien maar het is absoluut een optie bij oudere kinderen. We hebben lang getwijfeld over de bedbox maar gezien die verboden is op héél wat vluchten, hebben we er geen gekocht. Het is ook niet noodzakelijk, weten we nu.

Wat voorzie je in zijn koffer? Extra kleding, pampers en pampermatje, slaapkleding (zodat je aangeeft dat je kindje moet slapen), eten/drinken, speelgoed, Ipad. Wij kochten voor Sem ook een Cares Harness omdat we een aparte stoel voor hem hadden geboekt.

BOARDEN

Tijdens het wachten op de vlucht, kochten wij genoeg eten en drinken voor tijdens de trip. Water en eten kan je echt niet genoeg hebben. Gezien het water op een vliegtuig vaak uit grote, vieze tanken komt, namen wij genoeg water mee om zowel zelf te drinken als om Sem zijn flesjes mee te vullen.

Grotere luchthavens hebben soms speciale KIDS PLAY areas. Bekijk het aanbod op voorhand, het kan handig zijn bij een overstap waar je lang moet wachten.

Bij lange afstanden krijg je meestal voorrang om te boarden. Erg handig vonden wij want we konden al ons materiaal rustig wegstoppen, onze reisbuggy afgeven of opbergen in het vliegtuig (wij hadden dit fantastisch kleine & luchtige model dat op de vlucht mag), Sem op zijn stoel zetten en hem al wat uitleg geven over het vliegtuig. Sommige ouders doen het net omgekeerd en wachten zo lang mogelijk zodat de kids nog zo lang mogelijk kunnen spelen en rondholen in de gate. Nog een andere optie is om je op te delen. Eén iemand gaat al on board, de andere blijft langer in de gate om rustig de buggy etc in te checken. Eénmaal on board is het eigenlijk gewoon wachten en zien hoe je peuter het stelt. Neem wel zo snel mogelijk een flesje en alle andere spullen die echt nodig zijn, uit je handbagage.

OPSTIJGEN MAAR

Wij hebben super lang gewacht met speelgoed of de ipad boven halen. Eerst was hij sowieso onder de indruk van het vliegtuig en al die mensen, knopjes, uitzicht. We gaven hem ook bij opstijgen en landen een flesje om de druk op zijn oren te verminderen. Wij kochten hiervoor speciale wegwerpflesjes. Niet bepaald ecologisch maar wel echt handig. We konden het flesje achterlaten op de vlucht en moesten zo steeds minder meesleuren. Ook voor de eerste dagen (of dagen dat we veel moesten rondreizen in Californië) had ik wegwerpflesjes voorzien. Zo moesten we niet elke dag een plaats voorzien om de flessen te steriliseren/af te koken. Tijd en plaatsbesparing!

DE VLUCHT OVERLEVEN

Eénmaal het ‘spannende’ van een vliegtuig eraf was, kregen we eten, ging hij slapen (doe slaapkledij aan en lees eventueel een boekje, hou het ritme aan van thuis zodat hij/zij weet dat het “bedtijd” is) en zo ging het eigenlijke en paar uur door. Dan hebben we de Ipad boven gehaalt en wat speeldgoed. Ik had speciaal nieuw speelgoed gekocht voor hem en hij mocht elk half uurtje wanneer hij het beu was, iets nieuw open doen. Daar was hij dus echt wel heel erg lang zoet mee. Op de gehele vlucht van 12u hebben we eigenlijk maar 1 keer met hem gaan wandelen om hem wat af te leiden. Verder heeft hij het prima gedaan.

tip: zorg dat de Ipad voldoende is opgeladen, kies eventueel een stoel in het vliegtuig waar je kan herladen (jawel, die zijn er soms! check seatguru) of nog beter, neem een extra batterij (powerbank) mee. Wij hebben dit sowieso mee voor noodgevallen om onze gsm/ipad of laptop op te laden indien nodig maar we vonden het ook handig dat Sem zo veel langer naar de Ipad kon kijken indien het nodig was.

tip 2: spoel het neusje van je kindje met fysiologisch water. Het geeft hem minder snel een verstopte neus of pijnlijke oren en helpt ook om niet ziek te worden.

SPEELGOED?

Speelgoed voor onderweg? Koop dingen die ze zowel in het vliegtuig als op de vakantie nog kunnen gebruiken. Dat is dubbel win! Hier enkele tips!

  • (herbruikbare) stickers of gekleurde plakband (laat ze aanwezige magazines of waterflesjes decoreren), snoepjes (zonder suiker liefst ;-)), Aquadoodle (tekenen met water) , boekjes over reizen, kleurtjes en kleurboek (zo klein mogelijk), opblaasbaar balletje (zowel in vliegtuig als op de locatie een geweldige hit, soms wel lastig voor mede passagiers dus speel eventueel in de gang), bouwblokken, bellenblaas, Ipad (wij haalden wat kinderfilms en liedjes af en ook wat spelletjes), voorzie ook best een koptelefoon speciaal voor peuters. Anders horen ze door het geluid van het vliegtuig niets, kleine auto’s, pop/knuffel/dierenfiguurtjes

Sommige mensen voorzien “overlevingspakketjes” om de buren op je vlucht het wat aangenaam te maken. Ik vond dat eigenlijk een beetje overdreven. Mensen waren best vriendelijk. De bomma van 85 achter ons had zelfs de tijd van haar leven, zo “denk” ik toch 😉

Voila, ik hoop dat dit een beetje een beeld schept van hoe wij onze vlucht met Sem hebben overleefd 😉

Hebben jullie nog tips? Ik hoor ze graag! Op naar enkele blogposts waarin ik onze route en wat vakantiefoto’s en tips deel!

Veel liefs,

Melissa

PS. als al deze tips je nog niet voorruit helpen kan je nog altijd vertellen dat de luchthavenpolitie kindjes opsluit als ze niet braaf zijn. Als het echt moet… 😉

 

BRIEVEN AAN SEM | 8 MAAND


Vinnig klein mannetje van me, je bent al de 7 maanden voorbij en plots lijkt je eerste verjaardag in men hoofd al héél dichtbij. Zeggen dat dit jaar voorbij gevlogen is, dat is een beetje liegen want wat is het ook tergend traag gegaan op slechte momenten maar o wat gaat het ook snel langs de andere kant. Héél dit mama verhaal blijft er eentje van uitersten.

Nu je bijna 8 maand oud bent, mocht je voor het eerst mee met je opi op het vliegtuig voor je eerste buitenlandse uitstap (die in de buik niet mee geteld want toegegeven dat waren er toch wel wat ;-)) We trekken voor een kleine week naar Italië waar mama en papa huwelijken shooten en jij in tussentijd bij opi blijft. Ik schrijf deze tekst dan ook op een bankje in ons hotel terwijl jij ligt te slapen.

Zo reizen met je, is ook (alweer) een grote aanpassing. Mama en papa waren nogal van het -van hot naar haar- type en nu jij er bent moeten we onze dagen daaraan aanpassen. Daar heb ik grote moeite mee want nietsdoen of iets wat bijna in die categorie valt, dat ben ik echt niet gewoon! Ik schaam me een beetje als ik het neerschrijf want jij bent echt niet meer de moeilijkste baby (zoals je in begin wel eens was) en dus prijzen we ons gelukkig maar ons leven ziet er zo anders uit dan een jaar geleden en ik moet mijn weg nog vinden!

Dat reizen is dus nog wat zoeken… maar verder gaat het steeds beter en beter. Iedereen is zo gek van je (de italianen inclusief; ‘oh belle bambino’ hoor ik hier heel de tijd). En terwijl mama en papa zich terug een weg zoeken in hun werk, hebben we enorm veel hulp van je meter, grootouders en overgrootouders! Daar zijn we zo blij mee!

Nog groot nieuws want je bent officieel een doorslaper (of je slaapt nu meestal minimum 6uurtjes achter elkaar en dat is naar het schijnt “doorslapen”). Ik kan je zeggen dat we daar na 8 maanden héél blij mee zijn & ik het nooit geloofd had, hadden ze het mij 2 maanden geleden gezegd. Het is raar hoe snel je weer went aan meer slaap en hoe geradbraakt ik ben als je toch nog eens een nacht minder goed slaapt. Ik heb ook geleerd dat als er ooit nog een baby komt, ik sneller zal zeggen ‘hier hou hem maar even bij en ik ga slapen’. Dat af en toe doen heeft me zoveel deugd gedaan en af en toe een nachtje op hotel gaan voor werk, deed me weer energie hebben om het weer een week aan te kunnen dus ja, dat staat op mijn ‘to do’ list bij een volgend zusje of broertje voor jou! Behalve doorslapen hebben we ook eindelijk een ritme in je dag. Dat is fijn om te hebben en geeft rust voor ons allemaal. We weten waar we aan toe zijn en jij geniet ook van deze structuur.

Nu je 7 maanden bent, eet je lustig fruit en groentenpap (gaat vlot binnen hoor!) en maak je geluidjes. De hele dag lang liefst. Je favorietje van het moment moet wel het ‘brrrr’ doen met je onderste lip tussen je kaken. Naar het schijnt leerde opa dat… Je bent ook gek van het badje in de gootsteen en je flesjes melk (we mogen het niet laten zien want als je het flesje in de gaten hebt moet je het meteen hebben of er gaat een saldo af!)

Ook op de crèche vinden ze je een klein lief dotje dat de hele dag lacht en enkel weent wanneer het eten niet snel genoeg komt (net mama!). We zijn je ook aan het leren uit een beker te laten drinken en dat vind je super leuk (wel veel gemors hoor). Oh en ja, daar zijn ze dan, je eerste tanden staan te piepen. Onderaan je mondje staan ze klaar. Piep tandjes, tot volgende maand!

Véél liefs,
Mama

Alle foto’s werd genomen met deze leuke camera!

SHOP THE POST

Shoppen bij het ‘Het Land Van Ooit’!


Het Land van Ooit deed eind oktober de deuren open voor alle klanten. We besloten langs te gaan want al sinds de geboorte van Sem komen we héél graag in hun winkel. Ze hebben altijd de meest originele, hippe spullen en hebben een uitgebreid gamma. Eigenlijk hadden we graag onze geboortelijst hier willen leggen maar dat werd uiteindelijk toch een lijst bij De Kinderplaneet wegens dichterbij en dus makkelijker (zeker met een pasgeboren baby’tje dat veel tijd vraagt ;-))

Het Land van Ooit vinden we samen met Blabloom (online shoppen, addiction met een baby en dus tijd te kort in huis) en Wolf & Wolkje (liefste uitbaters en hip tot en met!) bij uitstek één van de leukste shops voor ouders en hun nieuwe kroost. We gingen eind oktober dus ook langs en dit is het resultaat van een zeer fijne zondagnamiddag!

hetlandvanooit-1samen

hetlandvanooit-2

hetlandvanooit-3

hetlandvanooit-4

Ter gelegenheid kon je schattebol ook op de foto in zijn/haar nieuwe outfit (en die was er, uiteraard ;-)). Geef toe, wat een klein model (met fantastisch nieuwe outfit) hebben wij 😉

Christmas Proof, dat ook! *smelt*

hlvo_herfst2016-543

hlvo_herfst2016-546

hlvo_herfst2016-547

Bedankt aan Het Land Van Ooit voor de fijne namiddag!  Voor wie ook wil shoppen, er staat 1 december al weer een late night shopping op het programma! Hup sie.

Liefs,
Melissa

PS. Alle leuke kledij/knuffels op de lay-flat & foto’s van Sem zijn dus te koop bij  Het Land Van Ooit, de houten figuurtjes kan je ook hier vinden, sem zijn outfit (tutje,trui, broek met bretellen) en mijn outfit (broek, vergelijkbare trui, schoenen).

BRIEVEN AAN SEM | 6 – 7 MAAND


Liefste Sem,

Hier zit ik weer, klaar om je een briefje te schrijven. Trots dat ik het kan volhouden (tijd maken, niet eenvoudig als ik de huidige trend mag geloven maar wees gerust, bij elke trend komt een tegenbeweging en dus hou ik mij klaar voor de generatie lui die eraan komt. Ik neem alvast een abonnement).

dscf6033

Ik start deze maand met mij te verontschuldigen over alle zwartgallige en negatieve dagboeken die je over je kreeg de afgelopen maanden. Met schaamrood op de wangen lees ik ze nu af en toe nog eens en dan ben ik veelal blij dat deze weken achter me liggen (of toch ongeveer, zo lees je in dit dagboek alweer) maar toch ben ik ergens ook blij dat ik ze neergeschreven heb… voor mezelf, voor alle andere mama’s die er op deze mooie planeet niet altijd mooie kraamweken hebben opzitten of gewoon voor jou. Het is gek te bedenken dat jij binnen 15 jaar niets meer zal herinneren van hoe ik ’s nachts wel eens grommend of huilend (papa gaat dit beamen, geen geduld heb ik) naast je bed stond (geen paniek, ik pak je terug binnen 15 jaar, don’t you worry), vloekend dat je weer eens wakker was. Of hoe je voor het eerst in een zwembadje zat op mama’s en papa’s verjaardagsfeestje een week geleden of hoe ik je kan overladen met kussen in je nek en hoe je dan ontzettend moet lachen (hopelijk doe je dat binnen 15 jaar nog steeds? ik betwijfel het dus geef er je nu genoeg voor de komende 15 jaar als dat goed is). Ik zie je groeien lieve kleine (steeds groter wordende) Sem en ik kan niet anders dan elk moment vast willen houden. Je armpjes en beentjes zijn kleine worstjes geworden waarin ik het liefst van al wil bijten, je haartjes beginnen (eindelijk!) te groeien en dus kan ik ze aaien en je oogjes… ja wat moet ik daar over zeggen, ik verdrink in je blauwe kijkers.

dscf6042

Een half jaar al sinds je geboren bent. Het is onwezenlijk. Langs de ene kant lijkt het gisteren maar anderzijds lijkt het alsof je er altijd was. Ik voel steken in men hart wanneer je weer iets nieuw kan en dus niet meer klein bent maar tegelijk loopt mijn hart over van vreugde omdat je toch echt wel een flinke, knappe en enthousiaste baby bent die weer iets nieuw geleerd heeft. En wat een vaart neemt dat zeg… Baby’s leren zoveel. Ik kan het amper volgen kleine man.

Je favoriete bezigheden op dit moment? Ik denk dat spetteren met je beentjes in bad toch wel je topfavoriet is. Af en toe afgewisseld met plassen op papa of mama net voor je in bad moet (goed zo,spaar ons in bad of erna ;-)). Vervolgens staat opstaan (en dat liefst zo snel mogelijk – rustig tijd om wakker te worden doe jij liever niet aan mee) toch ook wel in je top drie denk ik. Papa en ik houden het liever rustig in de ochtend dus proberen we het wat dragelijk te maken door je mee in bed te nemen voor we ook echt opstaan maar meestal ben je dan al zo actief en heb je een smile tot achter je oren dat we er toch snel aan moeten geloven. Papa is meestal de gelukkige om je mee naar beneden te nemen want toegegeven, een ochtendmens gaat mama geloof ik nooit worden. Eeuwige dank en een groot applaus graag voor papa!

dscf6030

Die samenwerking tussen mama en papa trouwens is er nog steeds. We waren wat uit ons lood geslagen na je geboorte en toegegeven er is een beetje een rouwperiode geweest ook want ineens had ik het gevoel dat een deel van mijn relatie met je papa voorgoed voorbij was. Dat is ook zo. Lekker lang knus in bed liggen, ’s avonds uren babbelen bij een glas wijn of dineren tot laat in de nacht en samen filmpjes kijken en luide muziek draaien. Het is allemaal een beetje uit onze handen geglipt en misschien vond ik dat nog wel het allermoeilijkste aan mama worden. Ik heb een deel van mijn relatie met je papa moeten achterlaten (ja dat komt vast wel terug en tot dan leg ik dat deeltje mooi ingepakt naast me weg maar o wat heb ik het moeilijk gehad met dat inpakken en loslaten lieve Sem).

Papa en ik hebben trouwens stiekem nog eens mogen glunderen naar dat ingepakt stukje van onszelf want we zijn voor het eerst samen weer op pad gegaan voor ons werk. We bezochten het fantastische Santorini (dat we al kenden van onze eerste vakantie samen, een heel aantal jaren geleden). Ditmaal werden we verwacht als fotografe en videografe voor dit fantastisch huwelijk en oh wat was het fijn om dit samen te doen. Nog eens gewoon lekker met twee. Heerlijk was dat! Je meter en je oma hebben het hier thuis van ons over genomen en vonden het toch ook wel zwaar met je ’s nachts. Ik was (stiekem) toch ook wel blij dat te horen want iedereen die je overdag kent of ziet vind je de grootste schat op aarde (dat is ook zo, je lacht de HELE tijd en pakt echt iedereen in van de eerste seconde dat ze je zien). Het zijn echter de nachten die het nog steeds heel moeilijk maken. Dat bevestigd krijgen na enkele nachten opvang was goed (we zijn niet gek, het is echt wel zwaar, we doen alles wat we kunnen, don’t worry, het is oké om te klagen).

dscf6034

De nachten dus, die gaan nog steeds niet goed. Eerder slechter dan slecht. Er zijn de afgelopen weken veel nachten geweest waar we elk uur minstens 1 keer aan je bed stonden om je een tutje te geven, je te troosten of je een flesje te geven. Niet zo zeer omdat je niet kan zonder flesje, wel omdat je al 2 maanden chronisch aan het hoesten bent. De ene virale infectie na de andere heb je (yay voor crèche) maar dat komt voornamelijk door die verdomde reflux. Nu je groenten en fruit eet dachten we dat die wel eindelijk zou verdwijnen maar nee. Om het met de woorden van de arts te zeggen: ‘je hebt reflux in alle soorten en maten en Sem heeft jammer genoeg de zware vorm gekregen’. En toen vervolgde de arts met: “we hopen vanaf 8 maanden beterschap te zien nu we de medicatie verhogen maar hou je maar klaar voor 6 weken gehoest nu zijn slokdarm verbrand is.” En daar gingen we dan. Al zo dood en met een slaaptekort om U tegen te zeggen stonden we terug thuis met het nieuws dat het enkel nog erger zou zijn de komende 6 weken. Halleluja.

dscf6040

En dat is het dus ook geworden. Om de 30 minuten wakker worden van je eigen gehoest, het is vast niet fijn kleine Sem. Wij vinden dat ook balen. Toch kan ik weer het licht zien en denken: het geeft niet. Ons kind is verder wel gezond, mooi, lief, vertederend en er zijn zoveel ergere dingen op de wereld. Toegegeven, mijn job combineren met onze niet bestaande nachtrust is niet altijd eenvoudig maar gelukkig heb ik een fantastische familie die helpt, een geweldige man die 100 keer meer geduld heeft dan ik tijdens nachtelijke uurtjes en is het allemaal nog niet zo erg als je weer ‘helder’ kan denken na een werktrip met hotel en inhaalslaap. Ooit komt het vast goed met ons en vinden we een fijn ritme.

Ik ben verdomd blij met je lieve Sem.
Crèche-snotjes, nachtelijke brulpartijen, pipi-voor badjestijd inclusief.
Kom hier kleine hartendief, dat we nog even kussen (en daar om lachen) omdat het gewoon nu nog kan.
Kom hier dat ik je in de armen van papa duw als ik het even weer niet meer zie zitten.
Kom hier dat we nog veel maanden samen mogen leren en ontdekken.
Kom hier want wij zijn fantastisch samen.
Ik wil ons drie, ons gezinnetje, voor geen geld van de wereld meer missen.

Dikke kussen, mama

 

PS. Wanneer je 7 maand werd ging jij ook voor het eerst op reis! Samen naar Italië, wat was dat heerlijk! Snel een verslag!

Alle foto’s werd genomen met deze leuke camera!

SHOP THE POST

Een peuter autostoel voor Sem…


Een autostoel kiezen en installeren aka hoe uw humeur in 15 min verprutsen. Alé, bij twee handige harry’s zonder geduld (zoals wij) toch. Zal ik daar anders is over schrijven?

Het kan moeilijk zijn dat Jan en ik de enige kersverse ouders zijn die hun zoektocht starten naar een autostoel dus ik dacht, laat ik andere moeders/vaders een handje helpen en even schrijven over de verschillen in (peuter)autostoelen. Ik kon online maar weinig nuttige, leuke Nederlandstalige info vinden en ik heb dan ook een paar uurtjes op Engelstalige forums gesleten en gelezen naar ervaringen. Hopeloos die zoektocht want iedereen heeft – zoals altijd – een andere mening.

Streepjes trekken dan maar… Wat vonden wij belangrijk bij onze keuze?

Voor of achteruit vervoeren?

Wat ik wel meteen wist na die eerste urenlange online zoektocht was dat we een autostoel zouden nemen die zowel voor- als achterwaarts kon gebruikt worden. We willen Sem namelijk nog zo lang mogelijk achterwaarts vervoeren. De details over het waarom hiervan zijn ellendig lang maar ik kan het samenvatten in één woord: veilig. In Scandinavische landen (waar men sowieso al voor is op alles wat baby/gezin betreft) vervoeren ze standaard achteruit tot het niet meer kan qua lengte voor de peuter. Als je hier wat meer info over wil kan je even googlen op Isize. Dat is de benaming voor deze veiligheidsnorm (baseren voor of achteruit op lengte en niet op gewicht, Isofix systeem…)

In de praktijk zou je je baby’tje (afhankelijk ook van je auto) tot ongeveer 1,5j a 2,5j achteruit kunnen vervoeren (de regel is 87cm, al kan je daar mee spelen). Vanaf dan is het vaak makkelijker om vooruit te vervoeren wegens benen die veel te lang zijn 😉 Al kan het in principe nog steeds als je peuter het oké vindt om zijn benen opgetrokken te hebben. Sommige ouders vertelden mij ook dat de peuters wel eens protesteren bij achterwaarts zitten omdat ze hun mama en papa niet konden zien… daarom kochten wij bij onze peuterstoel al meteen een spiegeltje! Handig en leuk voor Sem.

dscf0139

Gebruikersgemak (aka verpest uwe rug niet… )

Het tweede punt wat we als vereiste hadden was dat we de autostoel kost wat kost wilden kunnen draaien richting de deur voor het in en uitstappen in de auto. Ja, de prijs van een autostoel schiet snel de hoogte in bij deze functie maar we vonden deze functie niet alleen superhandig voor als Sem zelf in zijn stoeltje kan kruipen maar bovenal een groot gemak voor iemand die rugklachten heeft (*steekt hand op sinds de geboorte van Sem*). Door deze vereiste vielen alweer enkele autostoelen af (deze en deze zijn voor en achterwaartse autostoelen MAAR kunnen niet naar de deur gedraaid worden voor het in en uitstappen dus vielen voor ons persoonlijk af)

Let’s go on an adventure – liggen & zitten baby!

Het laatste punt waardoor we uiteindelijk onze keuze gemaakt hebben… Bij de eerste zoektochten online kwam ik meteen bij Maxi Cosi uit qua autostoelen… een gekend merk bij ons Belgen en dus grijp je makkelijk naar zoiets terug. Toen we echter de autostoel gingen uittesten in De Kinderplaneet merkten we meteen op dat de Maxi Cosi Axissfix (die kan draaien en voor en achteruit kan vervoeren) slechts in enkele standen kan gezet worden waarbij echt ‘liggen’ geen optie is. Dat was voor ons een héél groot nadeel want door mijn job doen we soms lange afstanden in de auto met Sem en moet hij echt wel kunnen slapen zonder dat zijn nek de hele tijd naar voor valt. Dat was een héél gekende klacht bij de Axissfix (zo zag ik online) en meteen ook de reden waarom we deze van de lijst schrapten. De enige twee overige stoelen die nu nog overbleven in ons opzicht waren deze en deze stoel.

Cybex Sirona of Britax/Römer Dualfix – de ultieme autostoel?

Na de hele checklist af te gaan kwamen we uit bij deze twee stoelen. Allebei voor/achteruit te gebruiken, allebei met Isofix (veiligheid!), draaien richting deur bij allebei mogelijk en ze kunnen in genoeg standen gezet worden waarbij ze comfortabel rechtop en liggend kunnen vervoerd worden. Nog een leuk pluspunt is dat je in beide autostoelen een baby kan vervoeren vanaf de geboorte (mits een baby insert uiteraard) en we dus in principe bij ons volgende kindje (indien Sem groot genoeg is voor een volgende stoel) we ook deze nog kunnen gebruiken.

Zijn er dan toch nog verschillen tussen deze beide autostoelen? Ja!

Veiligheidskussen of Vijfpuntsgordel?

De allergrootste is wellicht dat je bij de Sirona een veiligheidskussen gebruikt wanneer je de stoel vooruit gebruikt. Achteruit is het met een vijfpuntsgordel. De Dualfix maakt zowel voor als achteruit gebruik van de vijfpuntsgordel. Voor je mij gaat vragen welke het veiligste is kan ik daarop meteen antwoorden: ik weet het niet en ik denk ook niet dat er een juist antwoord is op deze vraag. Op internet kan je uiteraard weer héél tegenstrijdige info vinden (de ene vind het kussen beter want door de inpakt zou het hoofdje als een airbag op het kussen belanden, de andere spreekt net over een te grote druk op de ingewanden door het kussen) en dus besloten Jan en ik niet teveel rekening meer te houden hiermee. We gaan ervan uit dat ze alletwee veilig zijn gezien zowel de Dualfix als Sirona als zowat de topstoelen qua veiligheid uitkomen. Daarboven zijn we ook héél zeker dat we de autostoelen zo lang als mogelijk achterwaarts gaan gebruiken en dus hielden we niet al te veel rekening met het veiligheidskussen van de Sirona. Wellicht overbruggen we nog één jaar achteruit en dan nog een klein jaar vooruit met het kussen. Wil je om de één of andere reden vaak wisselen tussen voor en achterwaarts rijden dan kan ik je wel vertellen dat je best voor de Dualfix kan gaan want bij de Sirona moet je dus je stoeltje (gordelsysteem) ombouwen indien je voor/achteruit wil switchen. Een andere optie is om deze nieuwe peuterstoel van Cybex te kiezen want deze gebruikt het gordelsysteem, kan voor en achteruit maar heeft geen draaifunctie richting de deur.

Liggen of zitten?

Wij hadden de indruk dat de Sirona veel platter kan dan de Dualfix al scheelt het niet zo héél veel. Wij doen echter wel wat kilometers per jaar met onze auto en dus vonden we dit belangrijk.

dscf0134

Wij besloten uiteindelijk dan ook dat het de Cybex Sirona in zwarte uitvoering werd. Waarom? Het iets platter liggen vonden wij zelf een groot pluspunt, ook de uitvoering en uitzicht hadden voor ons een streepje voor (oops 😉 dat Kempisch oog hier wil ook wat) en het comfort van deze stoel leek ons het grootst. De zijwanden van neksteun zijn lekker groot waardoor Sem héérlijk in slaap kan vallen zonder dat hij zijn nekje daarbij belast.

En zo geschiedde, na 45 minuten knoeien en vloeken (oh geen handleiding, fuck, das met een QR reader, kom download dat, fuck mijn batterij plat, damn ik snap dat niet, waarom weegt dat spel ZOVEEL!!! hé er zit ook een handleiding achter de rits in dat stoeltje zelf en “trek gvd uwe plan, kutstoelen!) hebben we nu eindelijk een peuterstoel met Sem. Halleluja. Alsof het allemaal zo gemakkelijk is ouders zijn… moeten daar ook nog autostoelen gekozen en vooral… geïnstalleerd worden! Puf! 😉

Hopelijk helpt dit overzicht enkele van jullie ook op weg naar de juiste keuze!

Veel liefs,
Melissa

Sem & Childhome


childhome-draagzak-3

Sem mocht enkele weken geleden voor het eerst op vakantie! Spannend hoor zo een eerste reis (een uitgebreid foto verslag volgt snel ;-)). Jan en ik hadden 2 huwelijken te fotograferen (eentje in Rome en eentje in Toscane, van al dat moois komt er binnenkort natuurlijk weer wat resultaat op de website) in het prachtige Italië en kozen ervoor om mijn papa te laten overvliegen en er meteen een korte trip/vakantie van te maken. We verbleven 3 dagen in het prachtige Cinque Terre en kregen van Childhome deze mooie (waterproof!) draagzak mee. Toen Childhome mij contacteerde om deze draagzak uit te testen was ik meteen enthousiast want hij is niet alleen ergonomisch, comfortabel en mooi maar ook nog eens waterproef en dus ideaal voor een tripje naar de zee. Ik ben een héél grote fan van de draagzak (heb er verschillende waaronder deze en deze maar ook deze! Oops… ;-)) en vond het bovendien een enorm groot voordeel dat je deze draagzak zowel vooraan kan dragen als ook op je rug en je baby ook naar voor kan kijken op deze manier. Ik merkte toch met enkele andere draagzakken dat Sem het lastig begint te vinden dat hij niet meer goed kan rondkijken en dat een probleem begint te worden, nieuwsgierig dat hij is! Gelijk heeft hij!

childhome-draagzak-2

De Childhome waterproof draagzak is geschikt Voor baby’s van 3,5 kg tot 12 kg.
Zie hieronder een leuk videoverslag van Sem’s eerste uitje naar de (Italiaanse) zee!

Childwood from Melissa Milis Photography on Vimeo.

Sem zegt ‘dankjewel’ aan Childhome voor de leuke samenwerking!

SHOP THE POST

BRIEVEN AAN SEM | 3 MAAND


sem-maand2-78 sem-maand2-80

Een kind veranderd je hele leven. En of het dat doet. Ik zat vandaag naar foto’s te kijken van 2j geleden en hunker naar een beetje me-time om mezelf terug te ontplooien & me terug mezelf te voelen zoals ik dat toen deed (het lijkt verloren, mezelf zijn). Waar ik enkele maanden terug nog zo naar uitkeek (even thuis, niet werken, enkel tijd voor het baby’tje) – kom ik nu acuut in ademnood als ik er nog maar aan denk dat ik nog tot Maart thuis ben met hem. Ik zie sem doodgraag maar de verborgen reflux, darmkolieken en huilerige, aanhankelijke en soms niet slapende baby maken het mij soms moeilijk om nog te genieten. Op weekdagen tel ik de minuten tot Jan thuis is en ik afleiding heb en hulp om de avond/nacht door te komen. Weekenden zijn geweldig. Het leed is gedeeld. Daar is maandag terug, weer alleen. Oh dit is zo niets voor mij. Ik haat het gevoel van compleet nutteloos zijn en niets doen (ik weet het, ik breng een baby groot – of probeer 😉 – maar elke dag ziet er hetzelfde uit en ik heb het gevoel dat ik enkel nog aan het voeden, troosten en rondwandelen ben met hem)

sem-maand2-73

Gelukkig niet enkel kommer en kwel deze maand. Sem is beginnen lachen en doet dat met volle overgave. Het is fijn te zien dat hij toch gelukkig is 😉 en dat maakt alles al wat zachter. Ik had gehoopt dat ik kon zeggen: Yes! 3 maand! Alles gaat 100 keer beter. Dat is het nog niet… maar het is ook niet meer zo erg als het was. Ik verbaas me dat we al 3 maand verder zijn langs de ene kant (hij kan ineens al zoveel en is geen ‘plat baby’tje’ meer) maar langs de andere kant lijkt het alsof ik al een eeuw thuis ben.

Ik had het niet zo verwacht, maar ik mis werk, ik mis even iets doen voor mezelf. Ik heb door Sem ingezien dat ik daar enorm veel waarde aan hecht. Vrijgevochten, creativiteit en vrijheid. Veel meer dan ik dacht. Ik hoop dat ik dit beklemmende gevoel snel verlies en dat ik weer ademhaal. Ik denk dat de crèche volgende maand wel zal helpen.

sem-maand2-77

Alhoewel ik nog zoveel wil schrijven over deze maand, laat ik het hierbij. Ik ben er snel weer maar voor nu is het goed zo.
Niets moet, alles wat kan is goed. Tot snel allemaal.

Liefs, Melissa

Alle beelden werden genomen met deze camera + deze lens

De kast van Sem


Schermafbeelding 2016-02-01 om 20.14.02

Baby’s worden groot, ze groeien gelijk kool. Zelfs die fijne, frêle man bezit ondertussen een vetrol hier en daar. Echt. Het werd dus tijd voor een online kastje.

Al wie nog op zoek is naar leuke babystuff (voorlopig maat 50-68), mama-boeken, draagzakken & ander baby-geluk… slechts één adres! Ik zal het kastje ook regelmatig updaten met nieuws, see you there!

Liefs, Melissa

Brieven aan Sem | 2 maand


sem-maand2-49

Loslaten.

Loslaten dat jij niet meer in mijn veilige buikje zit (want dat besef is er nu pas).
Loslaten dat je pijn hebt door die verdomde reflux en darmkrampjes (maar ik doe er alles aan om je te helpen)
Loslaten dat ik niet elke nacht evenveel slaap (halleluja voor instagram en online shoppen snachts)
Loslaten dat ik geen perfecte moeder ben, dat perfectie niet bestaat (maar ik ga toch mijn best doen)
Loslaten dat ik niet van in begin een roze wolk voelde (en die misschien niet eens bestaat, moeders die anders beweren – zwijgen of ik trek uw haren uit)
Loslaten dat die moeders waarover ik hierboven schrijf het toch makkelijker hebben (ik zit nu eenmaal met een huilbaby en moet daarover niet klagen, ik had zelf een perfecte zwangerschap en bevalling, wellicht trekken andere moeders met een minder goede ervaring op dat vlak daardoor net mijn haren virtueel uit)
Loslaten dat de borstvoeding misschien niet perfect gegaan is (maar ik nu ondanks dat na 2 maand toch nog steeds BV geef!)
Loslaten dat ik gewoon moet stil zitten (wat kan ik dat slecht lieve Sem) en dat ik ook moet stil staan (want je bent al 2 maand en de tijd vliegt!)

sem-maand2-6sem-maand2-8

Twee maand oud. Het is een cliché maar wat is ie waar. Je bent al twee maand oud. Langs de ene kant willen we je zo snel mogelijk zien groeien (want wat is deze eerste periode zwaar voor ons) maar langs de andere kant wil ik je voor eeuwig op dit poppetjes kleine formaat houden zodat ik je warme lijfje tegen dat van mij kan leggen en je dan als een engeltje (soms toch) in slaap valt en ik je adem tegen die van mij voel, onze buiken synchroon en onze hartjes vol. Papa vind dat ook geweldig denk ik. Hij kan niet wachten om je te knuffelen als hij thuis komt. Ik vind dat enerzijds geweldig om te zien, anderzijds heb ik hem af en toe gehaat omdat hij gewoon weg kan van dit huil-huis waarin wij wonen sinds jij er bent & dus even kan ontsnappen.

sem-maand2-47

Een huil-huis dus. Vorige maand deed ik het al in geuren en kleuren uit de doeken en deze maand ging onze zoektocht naar verlichting voor je reflux verder. Uitgebreid ga ik er niet over schrijven maar we probeerden alles uit (osteopaat, homeopaat, reguliere geneesmiddelen, massage, … enfin alles) en alle beetjes deden iets (niet genoeg om je gelukkig te maken maar hopelijk was het toch dragelijk voor je). 

Het eerste lichtpuntje kwam er rond 6 weken toen de borstvoeding van de ene dag op de andere makkelijker werd. Tijdens onze zoektocht naar verlichting voor je reflux kreeg ik van iemand de tip om echt niet meer zo lang te voeden (op dat moment kon je nog altijd 45min aan de borst hangen zonder teken te geven dat je ‘genoeg’ had). Ik was op dat punt totaal op… had alles gedaan wat ik tijdens de bv-cursus geleerd had: gewoon op vraag, je kind weet wanneer het honger heeft en wanneer hij genoeg heeft. Borstvoeding is ook troost. Dus ik bleef vechten, doorbijten (de pijn en het emotionele) voor hem. Ik was OP. Figuurlijk en letterlijk.

sem-maand2-42sem-maand2-46

Toen ik de tip kreeg om slechts 20 minuten de borst te geven (altijd beide zodat je zeker genoeg had) en dat een baby op 7 min een borst kan leegdrinken als hij wil… besloot ik het te proberen. Volgens haar zouden je refluxklachten er mede komen omdat je bleef drinken aan de borst uit troost en door zoveel (extra) melk binnen te krijgen & de maag de hele tijd te doen werken maakte ik eigenlijk enkel het probleem (reflux) groter en waren we in een vicieuze cirkel beland. Die woorden moest ik niet lang laten binnen sijpelen. Het was dat of opgeven. Ik kon niet meer. Bijna 6 weken lang was ik al 24/24 bezig geweest met voeden. Mijn borsten deden pijn, ik was emotioneel een vot en huilde veel. Troost zou je krijgen aan het tutje (dat je toen al kreeg af en toe) en eten aan mijn borst. Na de voeding mocht je nog bij me blijven liggen (lekker warm en vertrouwd) maar troost, nee dat was nu echt voor het tutje want van mama bleef anders niet veel meer over behalve een emotioneel wrak dat op breken stond. Opgeven wou ik niet, dan was het maar op deze manier!

Wonder boven wonder, het werkte. Ik had me verwacht aan veel gehuil en protest maar nee. Het werkte verdomd goed. Na 20 a 25 minuten haalde ik je af, af en toe met wat geknor maar dat loste we op door je tutje even nat te maken (met water, gaviscon of borstmelk) en die te geven. Zo simpel was het dus. Mijn borsten werden terug een beetje mijn eigendom en ik had voor het eerst geen (of weinig) pijn meer bij het voeden. Zaligheid. De zoektocht bracht ons op een mooier pad en we konden eindelijk werken aan die verdomd belangrijke band die ik tot dat moment echt nog altijd niet voelde. De pijn van de borstvoeding stond tot dan voorop en genieten deed ik niet.

sem-maand2-18extra

Je begon ook een beetje langer te slapen (op je hoogtepunt zelfs 6u achter elkaar!) en daar zijn we heel erg dankbaar voor. We proberen je een soort van ritme te geven door je ’s morgens altijd in je stoeltje te zetten, overdag met je rond te wandelen, je in de wipper te zetten of in je mandje te leggen. ‘S avonds houden we je zoveel mogelijk wakker zodat je ’s nachts goed slaapt. Meestal lukt dat vrij aardig en heb je ’s nachts nog 2 voedingen nodig.

sem-maand2-16

Rond 7 weken echter begon je te protesteren. Veel gehuil, ontroostbaar, buikkrampen. Mijn hopeloos gevoel kwam terug. Ondanks je eerste lachjes rond deze periode voelde ik mij terug verloren en totaal niet ‘verliefd’ op het kleine hummeltje dat je was. Na 4 dagen geen stoelgang werd ik erop gewezen dat er zoiets bestaat als suppo’s die je stoelgang op gang brengen. Mama was duidelijk niet voorbereid op mama zijn. De bevalling… ja daar had ik ALLES over gelezen maar wat erna kwam… daar had ik duidelijk niet bij stil gestaan. Op naar de apotheek voor die geweldige suppo’s en jawel… Nog nooit ben ik zo blij geweest met kaka-orkanen als toen (jij duidelijk ook). Weer iets bijgeleerd, weer een overwinning en je nam het mij in dank af want de volgende dag kreeg ik enkel glimlachjes aan tafel en hebben we één van die weinige zalige dagen gehad waarbij alles goed ging. Jij gelukkig, hier en daar een lach. Enkel wenen als je honger hebt en daarna in slaap vallen tegen mijn borstkas (zodat je lekker recht blijft en de reflux ten onder). Heerlijk.

Rond diezelfde periode kan ik ook eindelijk rust vinden in mijn hoofd. Ik heb de aller aller grootste moeite met het loslaten van mijn job. Niet werken, niets (of niet veel) kunnen doen in het huishouden, niet buitenshuis komen (ahnee, wie durft dat met een huilbaby zoals jij ;-)). Het is echt NIETS voor mij en ik voel me gevangen. Het moederschap is een straf. Zo ervaar ik het al enkele weken. Ik zit opgesloten met een altijd huilend klein aapje dat ik niet getroost krijg en mijn leven zal nooit nog goed komen. Dat is het gevoel dat me nu al een maand lang bekruipt maar ik besluit me neer te leggen bij de situatie. Mijn werk nog even opzij te zetten en het te bezien als een plus, een bonus, als ik er toch even mee kan bezig zijn. Het is geen ‘werkpunt’ meer in mijn agenda maar een extra, een dessert op een mooie dag wanneer jij gelukkig bent.

sem-maand2-1

Ik besef dat bezig zijn met jouw gelukkig maken nu het mooiste en beste doel is dat ik kan hebben. Het maakt mijn leven makkelijker en mooier en ik besef het is voor jouw ook niet makkelijk, dat nieuwe leven buiten mijn buik… Je moet voor het eerst kleren aan (dat vind je niet altijd even tof zo merken we), je darmen en maag gaan alle kanten op en je voelt voor het eerst honger en pijn (jammer genoeg nogal veel van dat laatste maar we doen ons best lieverd, echt – we doen zo ons best), je ziet dingen voor je ogen bewegen waarvan je niet eens weet of het je mama, papa of je eigen handen zijn (wat gek dat je dat onderscheid nog niet maakt).

Ik besef dat ik behalve gevangen ook gevangen zit met een klein lief opa’tje (ja we vinden echt dat je op een opaatje lijkt, al van in begin maar nu helemaal nu je haar bovenaan wat uitgevallen is) dat nog maar pas op de wereld is. Helemaal hulpeloos – misschien bang – af en toe in elk geval vrolijk als ik je lachjes zie wanneer ik tegen je praat – maar vooral nog helemaal aan het gewoon raken aan deze rare planeet met sprekende gezichten, woeste stofzuigers & auto’s (waarvan je in slaap valt), rare rommelende darmen die je wakker houden (en ons ook) dus wat moet ik klagen? Ik zal maar zorgen dat die aanpassing wat makkelijker voor je wordt en ondertussen zet ik mij tussen de borstvoedingsmomenten in de zetel met een goed boek. Iets waarvoor ik altijd al de tijd wou en nu eindelijk heb.

sem-maand2-50

Ik probeer te genieten aapje.

Niet mezelf teveel te verliezen.

Hopelijk lukt het ons.

Mijn kleine Yin, ik voel me steeds een beetje meer jouw Yang.

Mama

PS. we hebben voor het eerst kerst & nieuwjaar gevierd met jou erbij. kijk maar!

sem-maand2-41sem-maand2-40sem-maand2-32sem-maand2-29sem-maand2-37sem-maand2-34

SHOP THE POST