Categorie: movie

Anoek + Dick | 06 mei 2011 | Say I DO


Anoek & Dick vroegen mij om hun huwelijk te fotograferen en hun huwelijksuitnodigingen te ontwerpen. Het werd me snel duidelijk dat ze samen een super vrolijk en tof koppel vormen. Beiden met interesse in goede muziek en films. Voor dat laatste hebben ze al van in begin een passie want ze hadden één van hun eerste dates in de cinema. Ze keken de film kingdom of heaven, naar hun zegge een niet zo’n fantastische film maar we besloten hun passie, film, toch door te trekken naar de trouwdag zelf als ook naar de uitnodigingen. Ik ging aan de slag en uiteindelijk werd hun uitnodiging een filmaffiche met inkomticketjes voor alle aanwezigen. Meer hierover in een latere post. Ik beloof jullie nog al dat moois te tonen maar dus eerst fotos, terug naar de huwelijksdag zelf.

Het was een prachtige dag in Nederland. Ik ontmoette Anoek bij haar thuis waar ze samen met twee vriendinnen al helemaal klaar stond. Prachtige jurk, mooi kapsel en vrolijke welkom. Ik wist dat het een mooie dag zou worden. Ik kon de first see vastleggen, een emotioneel moment. De locatie voor de shoot werd een cinema en stukje groen in de buurt. We hebben bewust het film thema gehouden… Je zal zien dat ze ook in de attributen op de trouw zelf speelse elementen naar film herleiden. Heel tof gedaan. Ook de vriendinnen gingen verder op het thema met een heuse ‘film’ rode loper aan de kerk met paparazzi en gejuich.

De avond werd afgesloten met een supertoffe live band en daarna ook een DJ. De vrienden en vriendinnen hadden stiekem een flashmob in elkaar gestoken. Alle vrienden en familie stond op dat moment hetzelfde dansje te doen op de dansvloer, genoeg dus om de boel te doen ‘ontploffen’. Wat een prachtig feest.

Anoek & Dick, het gaat jullie goed. En vergeet niet Anoek: ‘It’s you party and you cry if you want to” 😉






















































Friday. It’s Movie Time {How the Grinch Stole Christmas}


Weljah, toegegeven, de kerstsfeer hangt in huis. Tijd om een kerstfilmpje te bloggen. Morgen moet ik de ganse dag werken en ’s avonds ga ik eten met vrienden, weinig tijd dus om te bloggen, vandaar mijn filmkeuze van de week op donderdag ipv vrijdag. Ik denk dat iedereen de film al kent maar het blijft mijn all time favoriet. Alhoewel ik de film supereng vond de eerste keer dat ik hem zag, ben ik hem de tweede keer dat ik hem zag wel gaan appreciëren. Het is zo’n film waar je je terug kind kan voelen, althans was ik als kind zo creatief dat ik mezelf al in zulke werelden kon zien leven, met leuke huisjes en speelgoed overal.


Het brengt me terug in die tijd waar ik nog stilletjes in een hoekje kon genieten van wegdromen over fantasie werelden. Oh- wat mis ik dat wegdromen. Als kind kon ik echt genieten van die werelden, alsof ik ze ooit zou gaan beleven.

The grinch is verder een zeer typische film en je moet dus ook geen alternatieve, hoogstaande film van mij verwachten deze week 😉 Ik vind het gewoon DE film om in kerstsfeer te komen. Dat het bijna kerst is kan je binnenkort zeker zien aan men blog, er staan nog wat kerstposts te wachten & ondertussen knutsel ik hier strak op schema (lees: achter op schema) verder aan de cadeautjes. Leuk om iets ‘persoonlijks’ te geven. Jan en ik hebben best wat tijd doorgebracht met dingen bedenken. Meer hierover na kerst 🙂

Ik ga afsluiten.
Moest je de film kijken: have fun & droom maar lekker mee weg!

Veel liefs,
Melissa

ps. wist je dat het kleine meisje (Cindy) dat de hoofdrol speel in the Grinch, Taylor Momsen, Jenny van gossip girl is?

Friday. It’s Movie Time {Charlie and the Chocolate Factory}


Wel alweer vrijdag, hoe snel vliegen deze weken voorbij?
Ik heb de laatste maand enorm veel shoot/gebeurtenissen en andere leuke dingen in mijn agenda gehad. Teveel om op te noemen! Wel, er is heel veel nieuw werk dat ik jullie nog niet heb kunnen tonen (maar ik had ook geen tijd om ze hier te posten). Waarschijnlijk volgen er in de loop van volgende week weer enkele nieuwe reportages, kan niet wachten om ze met jullie te delen 😉

Vandaag wil ik jullie nog een filmpje aanraden. Ik post het vandaag omdat ik zag dat de film vanavond op vt4 speelt rond 20.40u.
Charlie and the Chocolate Factory is al eventjes uit (2005) en het is al een tijdje geleden dat ik hem gezien heb. Het is geen supervernieuwende of omverblazende film maar ik heb er mij wel eventjes terug kind bij gevoeld toen ik deze bekeek.

Het verhaal kent iedereen wel denk ik? (die goede oude boekbesprekingen van vroeger zitten daar mss voor iets tussen?)

Voor diegene die toch meer info willen rond het verhaal, breng zeker een bezoekje op imdb.

Korte aanrader,
Verder: GENIET van het weekend!
Ik heb een etentje voor te bereiden zaterdag en op zondag een modeshow waar ik moet shoot’n. Kort om: druk alweer!

Tot volgende week!
Liefs,

Melissa

It’s movie time. {Adem}


Een paar dagen geleden maakte ik nog een blogberichtje over deze film & hier zijn we alweer met een nieuwe. Ik vind films kijken echt de ultieme ontspanning, al is het thuis in de zetel met Jan en Bruno naast mij of is het in de cinema met een goei pak chips. Wel het maakt me niet echt uit. Films kijken is elke keer weer een beetje wegdromen.

Vorige week ging ik samen met Jan naar ‘Adem’ kijken. Waarschijnlijk hebben al men Belgische lezeressen de filmtrailer al wel eens bekeken. De film ‘Adem’ gaat over muco-patiënten die strijden om in leven te blijven, mensen die leren omgaan met een terminale ziekte, over hoop en wanhoop, gelukkig zijn en tegelijk ook zo ongelukkig.

Ik herkende de wanhoop in de film. Door een terminaal zieke mama te moeten verliezen aan kanker heb ik denk ik bij al de gevoelens stil gestaan die ook in de film komen. Essentiële vragen waar pakweg de helft van de bevolking niet (elke dag) bij stilstaat. De film heeft me aangegrepen, niet omdat de film mij echt choqueerde -daarvoor heb ik zelf genoeg gezien-, wel omdat het verdriet dat ik twee jaar geleden zelf meemaakte en zo herkenbaar was.

Ik herkende de angst en toch ook de ‘mooie’ momenten.
Voor mij viel het dan ook op dat de regisseur zelf ook een muco-patiënt is. Dit omdat de gevoelens die in de film zaten zeer ‘echt’ waren & niet zoals je bijvoorbeeld ziet bij een terminale patiënte in één of andere serie op tv. Het gevoel dat hij een ECHTE film wou maken, vond ik heel goed en ook zeer geslaagd.

Alhoewel ik niet zo van open eindes hou, was dit een heel mooi einde dat ook paste bij de film. Het einde gaf voor mij weer waar het om ging in de film: niet nu sterven of later, niet nu blij of angstig zijn, door de film gewoon even denken en stilstaan bij het geluk van ‘gezond’ zijn – het geluk van te leven.

Sinds de dood van men eigen mama probeer ik dat elke dag te doen. Gelukkig zijn met iets wat er in die dag gebeurt, iets waar ik van hou, waarvan ik kan genieten. Gisteren nog zat ik zelf in het ziekenhuis in Leuven en terwijl ik zat te wachten om een jaarlijks onderzoek te laten doen bij de gynaecoloog (laat ik elk jaar doen omwille van de eierstokkanker van men mama), hoorde ik een gyna zeggen tegen een dame ‘kom maar mee en neem uw man ook maar mee… ik heb je laten terugkomen omdat er een afwijking was…’ en de stem verdween langzaam toen ze de deur sloot. En dan weet je het wel. Elke dag nog maken mensen zulke dingen mee en ik blijf het verschrikkelijk vinden.

Prachtige film. Alhoewel ik niet snel huil bij een film, heb ik hier serieus moeten snotteren op het einde (gelukkig bleef het lang genoeg donker in de zaal & waren ze erop voorzien dat zowat heel de zaal hun zakdoek moest bovenhalen) 😉

Een echte aanrader. En van Belgische bodem 🙂 dat kan dus niet beter.
Hier een trailer voor wie hem nog niet gezien heeft.

http://www.youtube.com/watch?v=3gk38wlVxnw

Liefs,
Melissa

ps. ik vind het prachtig dat zulke films bestaan want soms mag je niet vergeten dat alhoewel jij nu achter je laptop zit, er waarschijnlijk duizenden andere ziek zijn, in het ziekenhuis liggen (als ze die luxe al hebben) en elke dag strijden om nog even in leven te blijven.

Monday Movie Time: the exploding girl



I can’t wait to see this movie. I like the movie poster a lot and I guess (hope) it reflects the movie.

Watch the trailer if you’re fascinated:

The movie is about Ivy, a twenty—year—old college student home for Spring Break. She is excited about a developing romance back at school and life is seemingly perfect. When her longtime friend Al finds himself without a place to stay during the break, Ivy and her mother take him in and Al and Ivys friendship strengthens while her boyfriend grows more and more distant. Increasingly distressed about her conflicting feelings, Ivy struggles to keep control, not wanting overwhelming her emotions and trigger her epilepsy. Restrained and meditative, THE EXPLODING GIRL is the exquisite portrait of a young girl coming of age and finding a deeper kind of love in New York City.

I’m curious!
The movie makes me think about Juno, Once and 500 days of summer, I hope it will be something in between.

Will give you my thoughts on this one when I’ve watched it 😉

Lots of love and a good start of the week,
Melissa

Sunshine cleaning



Good movie. Watched it yesterday evening with Jan. It makes you feel happy and sad at the same time. I love the feeling/colour of this movie… movies can give you that special and awkward feeling, you know what i mean? This is one of them and that’s what I like about movies.
I would give it 8/10.

Give it a try. 🙂

Next movie I want to see is 500 days of summer and paper heart.

my final project.


Like I promised. My project “Stories”.
This is my final project. I made my own modern adaptations of Snow white & Rapunzel based on their symbolic meaning: growing up and every aspect of being a young adult. Have a look. I’m proud.

Rapunzel.
Movie & Book
(Get to know yourself and the world)

Snow White.
Movie & Book
(the ephemerality of beauty)

Snow White from Melissa Milis on Vimeo.